Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Μεταταρσαλγία

Η μετατασαλγία αποτελείται από δυο συνδετικά, το άλγος και τα μετατάρσια. Σημαίνει, δηλαδή, πόνο στην περιοχή των κεφαλών των μεταταρσίων των ποδιών.
Δεν είναι ανάγκη να είσαστε αθλητές για να αισθανθείτε πόνο στα πόδια. Πολλές φορές ακόμη και οι απλοί άνθρωποι αισθανόμαστε πόνο κατά την βάδιση. Ποικιλία ασθενειων μπορούν να ξεκινήσουν την
μετατασαλγια. Αν και συνήθως δεν είναι πολύ σοβαρές μπορεί να επιρεάσει τη ζωή των ανθρώπων.

Ποιά είναι τα συμπτώματα της μεταταρσαλγίας;

Το κύριο σύμπτωμα είναι πόνος στην περιοχή πίσω από τα δάκτυλα σας. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς, αιχμηρός ή καυστικός. Συνήθως στην μετατασαλγία ο πόνος χειροτερεύει όταν στέκεστε όρθιοι, περπατάτε ή τρέχετε  και βελτιώνεται βέβαια στην ανάπαυση.
Καμιά φορά αισθάνεστε ένα χαλίκι μέσα στο παπούτσι σας και βέβαια χειροτερεύει όταν περπατάτε ξυπολάτε ειδικά σε σκληρή επιφάνεια. Αν και καμιά φορά τα συμπτώματα ξεκινάνε ραγδαίος συνήθως είναι ένας πόνος ο οποίος ξεκινά σιγά και χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου.

Ποιά είναι τα αίτια της μεταταρσαλγίας;

Σε κάθε πόδι έχουμε πέντε οστά που λέγονται μετατάρσια. Το πρώτο μετατάρσιο είναι κοντύτερο και παχύτερο από τα άλλα τέσσερα τα οποία είναι συνήθως ίδια σε μέγεθος. Χαρακτηριστικό είναι να πούμε ότι κατά την διάρκεια του περπατήματος, του τρεξίματος ή κατά την αναπήδηση το βάρος του σώματος μεταφέρεται σε αυτά τα οστά και ιδιαίτερα στον χώρο ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο μετατάρσιο όπου η δύναμη είναι περίπου 275 % περισσότερο από το σωματικό βάρος.

Οι κυριότερες λοιπόν αίτιες που δημιουργούν την μετατασαλγία είναι οι εξής:

- Έντονη προπόνηση ή τρέξιμο: οι περισσότεροι αθλητές έχουν πόνο στα μετατάρσια. Αυτό συμβαίνει βέβαια λόγο της μεγαλύτερης άσκησης η οποία εφαρμόζεται σε αυτούς τους
ανθρώπους. Οι αθλητές βέβαια έχουν ειδικά τρικ με τα οποία βοηθιούνται ώστε να μην πονούν τα μετατάρσια τους

- Οι παραμορφώσεις των ποδιών. και ειδικότερα οι παραμορφώσεις των δακτύλων και των μεταταρσίων όπως ο βλαισός μέγας δάκτυλος, ο δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος, η πτώση των κεφάλων των μεταταρσίων, η γαμψοδακτυλία, η σφυροδακτυλία και άλλες παθήσεις. Έτσι γίνεται ανακατανομή της διανομής του φορτίου του σώματος σε άλλο σημείο και δημιουργείται πόνος. Οι πιο κλασσικές όπως αναφέρθηκαν ήδη, είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος ή αλλιώς κότσια και πτώση των κεφαλών των μεταταρσίων
- Το μεγάλο σωματικό βάρος: η παχυσαρκία εκτός από όλα τα άλλα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει στον ανθρώπινο οργανισμό πολλαπλασιάζει το βάρος το οποίο δέχονται τα μετατάρσια

- Λάθος υποδήματα: υποδήματα κακής ποιότητας, παπούτσια με ψηλά τακούνια μπορούν να αλλάξουν την σωστή κατανομή του βάρους στα μετατάρσια μας δημιουργώντας έτσι σιγά ένα μόνιμο πόνο στο πόδι

- Το νεύρωμα του πελματιαίου δακτυλικού νεύρου – Νεύρωμα MORTON: είναι μια πάθηση η οποία οφείλεται στην ανάπτυξη ενός καλοήθους ογκιδίου, στο τρίτο ή και στο δεύτερο πελματιαίο δακτυλικό νεύρο. Συχνότερη σε γυναίκες ηλικίας 40 – 50 χρονών η οποία και αυτή δημιουργεί πόνο κατά την βάδιση.

Τέλος, άλλες παθήσεις όπως η οστεοχονδρίτιδα ή μικρά κατάγματα από την καταπόνηση των μεταταρσίων χωρίς να υπάρχει σημαντική κάκωση μπορούν να δημιουργήσουν πόνο στα μετατάρσια.

Τι εξετάσεις γίνονται για την διάγνωση της μεταταρσαλγίας;

Όπως διαπιστώσατε είναι πολλά τα προβλήματα τα οποία μπορεί να δημιουργήσουν πόνο στο πόδι. Για να μπορέσουμε να διακρίνουμε πιο ακριβώς είναι το δικό σας πρόβλημα θα πρέπει να γίνει μια λεπτομερείς κλινική εξέταση ενώ άλλες εξετάσεις που μπορεί να χρειαστούν είναι απλή ακτινογραφία άκρου ποδός ή και ποδοκνημικης και τέλος σε σπάνιες περιπτώσεις μαγνητική τομογραφία άκρου ποδός.
Πώς αντιμετωπίζεται η μεταταρσαλγία;
Όπως είναι προφανές η αντιμετώπιση εξαρτάται από το είδος της αιτίας που προκαλεί τον πόνο. Μερικές όμως γενικές οδηγίες είναι σχεδόν για όλες της αιτίες ίδια.

Προστατέψτε το πόδι από μεγαλύτερη κάκωση με το να μην το χρησιμοποιείτε. Αποφύγετε την άσκηση η οποία σχετίζεται στην βάδιση και τρέξιμο ενώ καλές άσκησης είναι το κολύμπι.

Παγοθεραπεία, είναι η εφαρμογή πάγου στο σημείο του έντονου πόνου για 20 – 25 λεπτά κάθε φορά για αρκετές φορές την ημέρα μπορεί να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση της φλεγμονής.

Παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη ή απλά, μπορούν να ελαττώσουν τον πόνο και την φλεγμονή. Η αγορά κατάλληλων παπουτσιών: ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει να φορέσετε παπούτσια τα οποία είναι ειδικά φτιαγμένα για της περιπτώσεις αυτές ή πάτοι σιλικόνης οι οποίοι μπορούν να μπούν  σε οποιοδήποτε  υπόδημα. Πλέον υπάρχουν εξειδικευμένα μέρη που μπορούν να σας
κάνουν πελματογραφημα, να δουν δηλαδή την ανατομική του ποδιού τον τρόπο με τον όποιο περιπατάει και να προτείνουν επακριβώς τους πάτους που είναι ειδική για το δικό σας και μόνο πόδι.

Η χειρουργική επέμβαση είναι αρκετά σπάνια μπορεί όμως να συμβεί σε περιπτώσεις ανατομικών ανωμαλιών ή στην περίπτωση του νευρώματος MORTON. Τέλος, ο γιατρός σας θα σας προτείνει και τρόπους για να παραλάβετε την μετατασαλγία.


Φυσικοθεραπεία

 Εφαρμογή ειδικών ορθοπαιδικών πάτων έσω υποδήματος

Πελματιαία Απονευρωσίτιδα

Πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι μια επώδυνος φλεγμονώδης κατάσταση, από υπερχρησιμοποίηση (overuse)  που αφορά την πελματιαία περιτονία.
 Είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες πόνου στην περιοχή της πτέρνας.  Η πελματιαία περιτονία είναι μια πυκνή ινώδης ταινία συνεκτικού ιστού, που μοιάζει με τένοντα και που ξεκινά από την πτέρνα, εκτείνεται δια του άκρου ποδός υποστηρίζοντας την καμπύλη του , προς τα πέντε δάκτυλα. 10% του πληθυσμού, τουλάχιστον μια φορά και κατά την διάρκεια της ζωής θα παρουσιάσει το πρόβλημα, με διαφορετική σοβαρότητα. Η πελματιαία απονεύρωση είναι το κεντρικό τμήμα της πελματιαίας περιτονίας, σαν μια λαστιχένια ζώνη-ταινία,που ξεκινά από την πτέρνα και φθάνει στο πρόσθιο άκρο πόδι, σχηματίζοντας την «αψίδα» του ποδιού, την λεγόμενη καμάρα. Εάν η ταινία είναι κοντή τότε έχουμε υψηλή καμάρα και εάν έχουμε μακριά ταινία  τότε σχηματίζεται η λεγόμενη πλατυποδία. Επίσης ένα στρώμα λίπους στην περιοχή της πτέρνας καλύπτει την απονεύρωση και μας βοηθάει στην απορρόφηση των κραδασμών κατά την διάρκεια της βάδισης.

Τα συνηθέστερα αίτια της πελματιαίας απονευρωσίτιδας είναι:
- Πολύ σφικτοί μύες στην γαστροκνημία,
-
Ορθοστασία και έντονη καταπόνηση  και βάδιση κατά την διάρκεια εργασίας με γενικά αυξημένα φορτία και παπούτσια που δεν υποστηρίζουν επαρκώς την ποδική καμάρα,
-
η πολύ υψηλή ή χαμηλή καμάρα και ο υπερ-πρηνισμός του ποδιού,παχυσαρκία,
-
οι γυναίκες είναι πιθανότερο από τους άνδρες να παρουσιάσουν πελματιαία απονευρωσίτιδα, ηλικία, συνήθως από την 3η δεκαετία και μετά, ιδιαίτερα μεταξύ των 40 και 60 χρόνων,τραυματισμός και σακχαρώδης διαβήτης.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα της πελματιαίας απονευρωσίτιδας είναι:

- Πόνος στην πτέρνα και κύρια στο εσωτερικό χείλος του οστού της πτέρνας, στην περιοχή έκφυσης της περιτονίας, το πρόβλημα συνήθως αφορά στο ένα πόδι και αναπτύσσεται προοδευτικά, όμως μπορεί να συμβεί ταυτόχρονα και στα δύο πόδια,- ο πόνος μπορεί να είναι έντονος όταν πιέζουμε το έσω χείλος της πτέρνας του ασθενούς, αλλά μερικές φορές και όταν πιέζουμε όλη την περιτονία,- ο πόνος είναι εντονότερος στα πρώτα πρωινά βήματα του ασθενή, ο οποίος δυσκολεύεται να πατήσει στο έδαφος και πονάει έντονα με έκδηλη χωλότητα. Στις ήπιες καταστάσεις και όταν το πόδι θα ζεσταθεί, ο πόνος θα υποχωρήσει, αισθητά.
Όταν όμως η κατάσταση παραμείνει χωρίς θεραπεία, ο πόνος θα χειροτερεύσει κατά την διάρκεια της ημέρας, εφόσον ο πάσχων συνεχίζει την δραστηριότητά του,στις σοβαρότερες περιπτώσεις, ο ασθενής παρουσιάζει δυσκολία ή και ανικανότητα στην προσπάθεια ραχιαίας κάμψης του άκρου ποδιού και η διάταση της απονεύρωσης είναι επώδυνος, οι πάσχοντες έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης πόνου στα γόνατα και ιδιαίτερα οι δρομείς.
Πελματιαία απονευρωσίτιδα,  ή και η παρουσία οστεοφύτου στην πτέρνα (άκανθα πτέρνας) είναι συχνά σε αθλητές που ασχολούνται με δρόμους μεγάλων αποστάσεων, χορό ή άλματα. Άτομα υπέρβαρα, γυναίκες κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και όσοι φορούν παπούτσια φθαρμένα και με ανεπαρκή υποστήριξη είναι σε αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν πελματιαία απονευρωσίτιδα.
Οι δρομείς που έχουν αυξημένο πρηνισμό στα πόδια τους κινδυνεύουν ιδιαίτερα, καθώς και εμβιομηχανικά ο πρηνισμός του ποδιού δημιουργεί επιπλέον διάταση στην πελματιαία απονεύρωση. Όσο λοιπόν η ηλικία του αθλητού αυξάνεται και καταπονείται σε δρόμους με κακής ποιότητας οδοστρώματα, η προπόνησή του είναι πλημμελής, το ίδιο και η διατροφή του και με χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι οι περισσότεροι δρομείς δεν κάνουν προθέρμανση, διατάσεις και ενδυνάμωση των περιοχών που καταπονούν, αλλά και αποθεραπεία, η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι πολύ συχνή σε αυτούς.
Εάν λοιπόν υπάρχει συμπτωματολογία της πάθησης αυτής, είναι σκόπιμο να μειώσουμε την απόσταση που πιθανά βαδίζουμε, ή να σταματήσουμε το τρέξιμο για κάποιο χρονικό διάστημα.
Εάν υπάρχει ανατομική παραλλαγή του άκρου ποδιού ( υπερβολικός πρηνισμός ή υπτιασμός, υψηλή ποδική καμάρα, πλατυποδία) καλό θα είναι να απευθυνθείτε σε Ειδικό γιατί πιθανά θα χρειαστείτε ένθετα υποστηρίγματα ( πέλματα) τα οποία δημιουργούμε μετά από την εξέταση που ονομάζουμε πελματογράφημα  και τοποθετούνται στα παπούτσια, μειώνοντας την πιθανότητα επανεμφάνισης του προβλήματος.
Εάν είσθε υπέρβαροι είναι σκόπιμο να χάσετε βάρος, το οποίο θα σας βοηθήσει αφού χαλαρώνει τον πόνο στην πτέρνα.
Όσον αφορά την διάγνωση, ο γιατρός σας θα σας προτείνει, συνήθως, ακτινογραφία, ή μαγνητική τομογραφία, ώστε να αποκλεισθεί η πιθανότητα άλλου προβλήματος της περιοχής.  Μερικές φορές στην ακτινογραφία μπορεί να εμφανισθεί ένα οστεόφυτο στην κάτω επιφάνεια της πτέρνας (άκανθα πτέρνας), αλλά να σημειώσουμε ότι πολλοί ασθενείς μπορεί να έχουν άκανθα πτέρνας χωρίς όμως να παρουσιάζουν συμπτωματολογία πόνου.


- Γίνεται επίσης διαγνωστικά πελματογράφημα και κινητική ανάλυση της βάδισης του ασθενούς μας ώστε να καθορίσουμε εάν υπάρχει υπερπρηνισμός ή μεγάλος υπτιασμός του ποδιού και δημιουργούμε ειδικά υποστηρικτικά πέλματα που τοποθετούνται μέσα στα παπούτσια, με στόχο την βελτίωση της εμβιομηχανικής του ποδιού.






Θεραπεία και τι μπορεί να κάνει ένας «πάσχων» αθλητής:
- Ανάπαυση και διακοπή αθλητικής δραστηριότητας μέχρι η κατάσταση δεν είναι πλέον επώδυνος. Σίγουρα η ανάπαυση και η διακοπή της μη απαραίτητης δραστηριότητας θα μειώσουν τον επιπρόσθετο ερεθισμό στην πελματιαία απονεύρωση.- Αντιφλεγμονώδης αγωγή, εφαρμογή κρύων επιθεμάτων, ώστε να μειώσουμε τον πόνο και την φλεγμονή.- Χρήσιμος είναι ένας νάρθηκας νυκτερινός που τον φοράει ο αθλητής/ασθενής μας την νύκτα και όχι  μόνο  και που δημιουργεί προοδευτική και ήπια διάταση στους μύες της γαστροκνημίας και στην απονεύρωση, εμποδίζοντας την σύσφιξη τους κατά την διάρκεια ιδιαίτερα της νύκτας.

 - Φυσικοθεραπευτική αγωγή. Εκτός των διαφόρων ρευμάτων ( tens, υπερήχων, ιοντοφόρησης κ.λ.π.)που είναι σε χρήση, είναι ιδιαίτερα σημαντική η εφαρμογή τεχνικών μάλαξης με σκοπό την μείωση της τάσης στην απονεύρωση και στους μύες της γαστροκνημίας, εφαρμογή ειδικών επιδέσεων ( taping  technique) ώστε να στηριχθεί το πόδι και να υποστηριχθεί η απονεύρωση, αλλά και  εφαρμογή διατάσεων στους μύες της γαστροκνημίας και της απονεύρωσης.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Ο διαβήτης χτυπά και τους αδύνατους

Καμπανάκι από μία νέα μελέτη για άτομα με σωματικό βάρος φυσιολογικό ή και κατώτερο του φυσιολογικού

 ην περασμένη εβδομάδα μια νέα μελέτη έδειξε ότι ο τύπου 2 διαβήτης δεν προσβάλλει μόνο ανθρώπους με περιττά κιλά, αλλά και άτομα με σωματικό βάρος φυσιολογικό ή και κατώτερο του φυσιολογικού.
Ο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας Νικόλαος Τεντολούρης, διευθυντής στο Διαβητολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου Λαϊκό και γενικός γραμματέας της Εταιρείας Μελέτης Διαβητικού Ποδιού (ΕΜΕΔΙΠ) εξηγεί πού οφείλεται αυτό.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με φυσιολογικό βάρος να εκδηλώσει διαβήτη;
Στην εμφάνιση του τύπου 2 διαβήτη καθοριστικό ρόλο δεν παίζει μόνο το σωματικό βάρος (η παχυσαρκία είναι πολύ σημαντικός παράγοντας κινδύνου) αλλά και η κληρονομική προδιάθεση, δηλαδή το να έχει κάποιος συγγενή 1ου βαθμού με διαβήτη τύπου 2.

Ανεξαρτήτως σωματικού βάρους, αν έχει ο ένας γονιός τύπου 2 διαβήτη το παιδί του έχει 30% πιθανότητες να τον παρουσιάσει και το ίδιο, ενώ αν έχουν και οι δύο γονείς οι πιθανότητες φτάνουν το 70%.

Το βάρος κάνει τη διαφορά στην ηλικία εκδήλωσης της νόσου: αν ένας άνθρωπος έχει φυσιολογικό βάρος και οικογενειακό ιστορικό θα εκδηλώσει τον διαβήτη στα 65 του χρόνια, ενώ αν είναι παχύσαρκος με οικογενειακό ιστορικό θα τον εκδηλώσει στα 30 ή στα 40 του.

Η κληρονομικότητα, για την ακρίβεια η απουσία της, είναι και ο λόγος που το σχεδόν 30% των παχύσαρκων ατόμων δεν εκδηλώνει ποτέ διαβήτη.
Μπορεί να παίξει ρόλο το λίπος στην κοιλιά;
Το λίπος που βρίσκεται μέσα στην κοιλιά και περιβάλλει τα εσωτερικά όργανα (σπλαχνικό λίπος) επίσης αποτελεί παράγοντα – αν και υποδεέστερο της κληρονομικότητας – που μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο με κανονικό βάρος στον διαβήτη.

Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι το σπλαχνικό λίπος είναι μεταβολικά ενεργό, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει αρνητικά τη χρήση της γλυκόζης (σακχάρου) από τον οργανισμό ως πηγής ενέργειας, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος διαβήτη και άλλων μεταβολικών νοσημάτων (π.χ. υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία κ.ά).

Το σπλαχνικό λίπος ευνοεί επίσης την αθηροσκλήρωση και προάγει τη φλεγμονή, ενώ σχετίζεται και με ορισμένες μορφές καρκίνου (π.χ. του εντέρου, του παγκρέατος, του μαστού και του ενδομητρίου).
Ποιοι παράγοντες το αυξάνουν;
Ενας άνθρωπος με κανονικό βάρος ή ακόμη και με βάρος κάτω από το φυσιολογικό μπορεί να έχει αυξημένο σπλαχνικό λίπος εξαιτίας του στρες, του καπνίσματος, της καθιστικής ζωής και του αλκοόλ, που ως φαίνεται αυξάνουν την εναπόθεσή του.

Ωστόσο υπάρχουν και μερικοί άνθρωποι οι οποίοι, για άγνωστους λόγους, έχουν αυξημένο σπλαχνικό λίπος παρότι γυμνάζονται, δεν καπνίζουν και είναι αδύνατοι.

Ας σημειωθεί εδώ ότι αυξημένα ποσοστά διαβήτη βλέπουμε και στους εξαιρετικά αδύνατους ανθρώπους, αυτούς που αποκαλούνται «κοκαλιάρηδες». Μελέτες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι αυτοί έχουν επισφαλή υγεία, με αυξημένα ποσοστά διαβήτη, μεταβολικού συνδρόμου (είναι η συνύπαρξη του διαβήτη με άλλα μεταβολικά προβλήματα, όπως η υπέρταση και τα αυξημένα τριγλυκερίδια), οστεοπόρωσης και πολλών άλλων δεινών.

Αυτό πιθανώς σχετίζεται με την έλλειψη σωματικού λίπους, το οποίο είναι απαραίτητο στις σωστές αναλογίες για πολλές λειτουργίες του οργανισμού.
Πώς μπορεί να ξέρει κάποιος αν έχει αυξημένο σπλαχνικό λίπος;
Μία αρκετά αξιόπιστη ένδειξη για την παρουσία ή μη αυξημένου σπλαχνικού λίπους παρέχει το απλό υπερηχογράφημα άνω κοιλίας, στο οποίο ο γιατρός μπορεί να δει τη λιπώδη διήθηση του ήπατος, δηλαδή τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι.

Το υπερηχογράφημα αυτό καλό είναι να γίνεται προληπτικά μία φορά μετά την ηλικία των 30 ετών, ιδίως σε ανθρώπους με περιττά κιλά ή σε όσους είναι εξαιρετικά αδύνατοι.

Σε ερευνητικό επίπεδο, την παρουσία του σπλαχνικού λίπους καταδεικνύουν και μαγνητικές τομογραφίες, αλλά αυτές δεν συνιστώνται ακόμη ευρέως. Η γνωστή σε όλους λιπομέτρηση αξιολογεί το εξωτερικό (υποδόριο) λίπος το οποίο είναι «αθώο» (δεν προκαλεί νοσήματα) και όχι το σπλαχνικό.

Αριθμοί
1 στους 9 πάσχοντες από τύπου 2 διαβήτη έχει φυσιολογικό ή κάτω του φυσιολογικού βάρος
30% των παχύσαρκων ανθρώπων δεν εκδηλώνουν διαβήτη
Κληρονομικότητα
65 ετών η μέση ηλικία εκδήλωσης διαβήτη σε έναν αδύνατο άνθρωπο με οικογενειακό ιστορικό της νόσου
30-40 ετών η μέση ηλικία εκδήλωσης διαβήτη σε έναν παχύσαρκο άνθρωπο με οικογενειακό ιστορικό της νόσου
30% οι πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη όταν έχει διαβήτη ο ένας γονιός
70% οι πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη όταν έχουν διαβήτη και οι δύο γονείς
Σπλαχνικό λίπος
40% των ενηλίκων έχουν αυξημένο σπλαχνικό λίπος
Τι το μειώνει
* Άσκηση σε συνδυασμό με παραδοσιακή ελληνική διατροφή
* Απώλεια περιττών κιλών (αν υπάρχουν)
* Ορισμένα αντιδιαβητικά φάρμακα (λιραγλουτίδη, εξενατίδη, λιξισενατίδη, δαπαγλιφλοζίνη, πιογλιταζόνη)
Τι το αυξάνει
* Στρες
* Κάπνισμα
* Καθιστική ζωή
* Αλκοόλ
Για να μειώσετε το σπλαχνικό λίπος
* Να γυμνάζεστε συστηματικά. Νεότερες μελέτες δείχνουν πως όλες οι μορφές ασκήσεως είναι αποδοτικές, ακόμα και το να σκάβει κάποιος τον κήπο του ή να κάνει γενική καθαριότητα στο σπίτι μία φορά την εβδομάδα.
* Να ακολουθείτε την παραδοσιακή, ελληνική διατροφή. Πολλά λαχανικά, φρούτα και όσπρια, δημητριακά ολικής αλέσεως, ελαιόλαδο, ψάρια και γαλακτοκομικά με λίγα λιπαρά είναι απαραίτητα. Κρέας πρέπει να καταναλώνεται μία φορά στις 15 μέρες και γλυκά με ζάχαρη ακόμα σπανιότερα.
* Αν έχετε περιττά κιλά, φροντίστε να τα χάσετε με συνδυασμό δίαιτας και γυμναστικής. Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτός ο συνδυασμός οδηγεί σε απώλεια σπλαχνικού λίπους σχεδόν διπλάσια από τα τα κιλά που φαίνονται στη ζυγαριά.
Οι κίνδυνοι
Το αυξημένο σπλαχνικό λίπος αυξάνει τον κίνδυνο για:
* Καρδιοπάθεια επειδή αυξάνει την «κακή» (LDL) χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια
* Διαβήτη
* Υπέρταση
* Μεταβολικό σύνδρομο, δηλαδή συνύπαρξη πολλαπλών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως υπέρταση, διαβήτης, μειωμένη «καλή» (HDL) χοληστερόλη και αυξημένα τριγλυκερίδια
* Ορισμένες μορφές καρκίνου (λ.χ. παχέος εντέρου, παγκρέατος, μαστού, ενδομητρίου)
* Εγκεφαλικά επεισόδια
* Άνοια
* Προβλήματα στην χοληδόχο κύστη
Περίμετρος μέσης
Για καλή υγεία συνιστάται στους άνδρες να έχουν περίμετρο μέσης κάτω από 100 εκατοστά (και καλύτερα κάτω από 90) και στις γυναίκες κάτω από 88 (και καλύτερα κάτω από 80).
Αυτό το ξέρατε;
Η συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, που μπορεί εύκολα να ανιχνευθεί με ένα απλό υπερηχογράφημα άνω κοιλίας, αποτελεί αρκετά αξιόπιστη ένδειξη για το αν κάποιος έχει αυξημένο σπλαχνικό λίπος
ΠΗΓΗ: Νικόλαος Τεντολούρης, αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής στο Διαβητολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου «Λαϊκό» και γενικός γραμματέας της Εταιρείας Μελέτης Διαβητικού Ποδιού (ΕΜΕΔΙΠ)



Κάκωση έσω πλαγίου συνδέσμου - Σύνδρομο Pellegrini-Stieda

Γενικά Οι πλάγιοι σύνδεσμοι όπως μαρτυρά και το όνομά τους βρίσκονται στα πλάγια του γόνατος και είναι επιμήκεις ελαστικές δομές που «συνδέο...