Ολική Αρθροπλαστική του Γόνατος

 

 

Ποια είναι η ανατομική κατασκευή του γόνατος;

Το γόνατο σχηματίζεται από την άρθρωση μεταξύ του μηριαίου οστού, της κνήμης και της επιγονατίδας. Τα 3 αυτά οστά καλύπτονται από αρθρικό χόνδρο δια του οποίου και αρθρώνονται. Ο χόνδρος επιτρέπει την κίνηση μεταξύ των οστών με ελάχιστη ολίσθηση και φθορά. Το μηριαίο και η κνήμη συνδέονται επίσης με τον πρόσθιο και τον οπίσθιο χιαστό σύνδεσμο στο κέντρο του γόνατος καθώς και με τον έσω και έξω πλάγιο σύνδεσμο. Μεταξύ του μηριαίου και της κνήμης παρεμβάλλονται ο έσω και ο έξω μηνίσκος με τους οποίους αυξάνεται η σταθερότητα του γόνατος και επιφάνειας επαφής των αρθρώσεων.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος;

Στην οστεοαρθρίτιδα παρατηρείται βαθμιαία φθορά του αρθρικού χόνδρου με αποτέλεσμα τελικά την επαφή του οστού με οστό. Συμπτώματα της αρθρίτιδας είναι ο πόνος, η δυσκαμψία, η χωλότητα στη βάδιση και η γωνίωση του σκέλους, συνηθέστερα η απόκλιση της κνήμης προς τα έσω (ραιβότητα).

Πως αντιμετωπίζεται η οστεοαρθρίτιδα;

Αρχικά η πάθηση αντιμετωπίζεται με μείωση του σωματικού βάρους, αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, μείωση της καταπόνησης, φυσικοθεραπεία, χρήση βακτηρίας κ.λ.π.
Εάν τα συμπτώματα δεν μειώνονται σημαντικά και επηρεάζεται η ποιότητα της ζωής του ασθενή τότε ενδείκνυται η χειρουργική αντιμετώπιση της πάθησης.

Τι είναι η ολική αρθροπλαστική του γόνατος;

Η ολική αρθροπλαστική έχει ως στόχο την αντικατάσταση της φθαρμένης με μία τεχνητή άρθρωση. Κατά την επέμβαση αφαιρείται τμήμα της φθαρμένης επιφάνειας του μηριαίου οστού και της κνήμης και αυτά αντικαθίστανται με μεταλλικές προθέσεις ίδιου πάχους. Οι μεταλλικές αυτές προθέσεις αρθρώνονται μεταξύ τους με την παρεμβολή ενός ενθέτου από πλαστικό πολυαιθυλένιο. Τα μεταλλικά υλικά είναι δυνατό να τοποθετηθούν με ή χωρίς την παρεμβολή συνθετικού τσιμέντου στο οστό. Συνηθέστερα ακολουθείται μία υβριδική τεχνική με την οποία τοποθετείται τσιμέντο μόνο στην κνήμη αλλά όχι στο μηριαίο. Η οπίσθια επιφάνεια της πρόθεσης του μηριαίου έχει υποβληθεί σε κατάλληλη επεξεργασία και επικάλυψη με την οποία διευκολύνεται η ενσωμάτωση του υλικού στο οστό.

Ποιές είναι οι συνηθέστερες αιτίες για τις οποίες πραγματοποιείται ολική αρθροπλαστική;

Η αρθροπλαστική πραγματοποιείται για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας του γόνατος. Οι συνηθέστερες αιτίες αρθρίτιδας του γόνατος είναι οι παρακάτω:

• Οστεοαρθρίτιδα, πρωτοπαθής, δευτεροπαθής και συγγενής
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Τραυματική αρθρίτιδα
• Άσηπτη νέκρωση
• Όγκοι

Ποιές είναι οι ενδείξεις της αρθροπλαστικής του γόνατος ;

Η αρθροπλαστική πραγματοποιείται σε ασθενείς με βαρεία αρθρίτιδα του γόνατος και σημαντικά συμπτώματα όπως είναι τα παρακάτω:

• Σημαντικός  πόνος που περιορίζει τη δυνατότητα εργασίας και αναψυχής επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενή
• Μέτριας βαρύτητας ή σημαντικός πόνος κατά την ανάπαυση, την ημέρα ή την νύχτα
• Πόνος που δεν υποχωρεί με αναλγητικά, φυσικοθεραπεία ή χρήση μπαστουνιού
• Δυσκαμψία με σημαντικό περιορισμό της κινητικότητας του γόνατος
• Παραμόρφωση των άκρων
• Εμφάνιση επιπλοκών από την χρήση φαρμάκων
• Αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας

Συνήθως οι ασθενείς έχουν ηλικία άνω των 60 ετών και σημαντικό πόνο ιδίως κατά την κίνηση και περιορισμό της λειτουργικότητας.

Ποιοι είναι οι στόχοι για τους οποίος πραγματοποιείται η επέμβαση;

Η αρθροπλαστική πραγματοποιείται για την αντιμετώπιση του πόνου, της δυσκαμψίας και της μείωσης της λειτουργικότητας και της επιδείνωσης της ποιότητας ζωής του ασθενή. Μετά την επέμβαση ο ασθενής είναι δυνατό να επιστρέψει στις φυσιολογικές δραστηριότητες της ζωής του αλλά δεν είναι επιθυμητή η σημαντική καταπόνηση.

Ποιές είναι οι εναλλακτικές χειρουργικές θεραπείες για την αρθρίτιδα του γόνατος;

Εναλλακτικά και σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί αρθροσκόπηση, υμενεκτομή και οστεοτομία του γόνατος. Σε βαρύτερες περιπτώσεις είναι δυνατό να απαιτείται η αρθρόδεση του γόνατος.

Ποιές είναι οι εναλλακτικές συντηρητικές λύσεις για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας του γόνατος;

Η αρθροπλαστική πραγματοποιείται συνήθως σε ασθενείς με χρόνια δυσλειτουργία του γόνατος και είναι η οριστική λύση του προβλήματος. Σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα συνιστώνται τα παρακάτω:

• Απώλεια σωματικού βάρους
• Μείωση ή τροποποίηση της σωματικής δραστηριότητας
• Αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα
• Φυσικοθεραπεία

Πόσο συχνή είναι η επέμβαση της αρθροπλαστικής;

Η αρθροπλαστική είναι ιδιαίτερα συχνή επέμβαση. στις ΗΠΑ πραγματοποιούνται περίπου 580.000 αρθροπλαστικές γόνατος κάθε χρόνο.

Είναι σωστό ότι θα πρέπει να καθυστερήσει η αρθροπλαστική του γόνατος όσο γίνεται περισσότερο;

Η άποψη αυτή είναι εντελώς λανθασμένη. Είναι προτιμότερο να υποβληθεί ο ασθενής σε χειρουργική επέμβαση νωρίτερα κατά τη διάρκεια της ζωής προκειμένου να έχει καλύτερο λειτουργικό αποτέλεσμα. Η καθυστέρηση της επέμβασης μειώνει την ποιότητα της ζωής τόσο πριν όσο και μετά από την επέμβαση. Εξάλλου δεν υπάρχει συντηρητική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Η πάθηση θα εξελιχθεί και είναι πιθανό να χρειαστεί να υποβληθεί ο ασθενής στην επέμβαση σε μεγαλύτερη ηλικία και πιθανά με περισσότερα προβλήματα.

Τι θα πρέπει να περιμένει ο ασθενής από την αρθροπλαστική του γόνατος;

Η αρθροπλαστική πραγματοποιείται για την επίτευξη αναλγησίας η οποία επιτυγχάνεται στο 95% των ασθενών. Επιτρέπει στους ασθενείς να πραγματοποιούν άνετα τις καθημερινές τους δραστηριότητες.  Υπό προϋποθέσεις επιτρέπεται και η πραγματοποίηση ορισμένων αθλητικών δραστηριοτήτων. Οι περισσότεροι ασθενείς επανακτούν την κινητικότητα που είχαν απωλέσει.

Από ποια τμήματα και από τι είδους υλικά αποτελείται η ολική αρθροπλαστική του γόνατος;

Η αρθροπλαστική του γόνατος αποτελείται από την πρόθεση του μηριαίου, την πρόθεση της κνήμης, πολυαιθυλένιο που παρεμβάλλεται μεταξύ τους και η ειδική πρόθεση που μοιάζει με κουμπί για την επιγονατίδα.
Τα μεταλλικά μέρη κατασκευάζονται από τιτάνιο ή χρώμιο-κοβάλτιο και τα πλαστικά μέρη από από πολυαιθυλένιο
Υπάρχουν πολλοί τύποι αρθροπλαστικής με διαφορετικό σχεδιασμό, μέγεθος και υλικά. Σε επιλεγμένους ασθενείς είναι δυνατό να κατασκευαστούν υλικά που να εφαρμόζουν πλήρως στα δικά τους οστά.

Τι είναι η μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική του γόνατος;

Στην μονοδιαμερισματική ολική αρθροπλαστική αλλάζει μόνο το έσω ή το έξω διαμέρισμα του γόνατος. Είναι επομένως μισή αρθροπλαστική. Εφαρμόζεται σε νεότερους ασθενείς που επιθυμούν σημαντική κάμψη του γόνατος που έχουν φθορά εντοπισμένη στο έσω ή στο έξω διαμέρισμα της άρθρωσης. Μόνο 5% των ασθενών με ΟΑ έχουν ένδειξη πραγματοποίσης μονοδιαμερισματικής αρθροπλαστικής. Είναι μία πολύ επιτυχημένη επέμβαση αλλά απαιτείται αυστηρή επιλογή των ασθενών. Πραγματοποιείται με μία μικρή τομή στην έσω ή στην έξω επιφάνεια του γόνατος και τα υλικά τοποθετούνται πάντα με την παρεμβολή ακρυλικού τσιμέντου. Οι προφυλάξεις όμως και οι περιορισμοί μετά από κάθε τύπου αρθροπλαστικής είναι οι ίδιες.

Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της μονοδιαμερισματικής αρθροπλαστικής του γόνατος;

Τα πλεονεκτήματα είναι:

• Μικρότερη τομή του δέρματος
• Μικρότερη απώλεια αίματος
• Βραχύτερη παραμονή στο νοσοκομείο
• Ταχύτερη αποκατάσταση

Τα μειονεκτήματα είναι:

• Πραγματοποιείται μόνο σε μονοδιαμερισματική αρθρίτιδα, χωρίς επιγονατιδομηριαία προσβολή
• Απαιτείται συχνά ακεραιότητα  του προσθίου χιαστού συνδέσμου
• Τροχιά κίνησης 90-100ο
• Όχι σημαντική ραιβογονία ή βλαισογονία
• Όχι ιστορικό ρευματοειδούς αρθρίτιδας

Ποιά είναι η διάρκεια ζωής της ολικής αρθροπλαστικής του γόνατος;

Η διάρκεια ζωής της αρθροπλαστική εξαρτάται από την αντοχή των υλικών στην φθορά, ιδίως του πολυαιθυλενίου, από την βαρύτητα της χρήσης, από την ποιότητα του οστού κ.λ.π. Η διάρκεια ζωής στατιστικά κυμαίνεται από 1 μήνα έως 35 χρόνια. Σε γενικές όμως γραμμές η αρθροπλαστική του γόνατος αναμένεται να έχει διάρκεια 20 χρόνια στο 80% των ασθενών.

Τι συμβαίνει εάν καταστραφεί η ολική αρθροπλαστική;

Εάν φθαρεί η αρθροπλαστική είναι δυνατό να αλλαχθεί μετά από επέμβαση αναθεώρησης 1 ή και 2 φορές.

Τι είναι η οστεοτομία του γόνατος;

Είναι μία επέμβαση κατά την οποία διορθώνεται ο μηχανικός άξονας των κάτω άκρων. Στην αρθρίτιδα του γόνατος η κνήμη συνήθως παρεκλίνει προς τα έσω, κατάσταση που αποκαλείται ραιβογονία ή προς τα έξω (βλαισογονία). Η αλλοίωση αυτή του μηχανικού άξονα φόρτισης του κάτω άκρου επιδεινώνει την κατάσταση της αρθρίτιδας. Με την οστεοτομία αφαιρείται μία σφήνα οστού από την κνήμη ή το μηριαίο και διορθώνεται ο μηχανικός άξονας. Το οστό σταθεροποιείται με πλάκα και βίδες. Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται σε νέους σχετικά ασθενείς με σημαντική απόκλιση του μηχανικού άξονα των κάτω άκρων.

Τι περιλαμβάνει η προετοιμασία για την ολική αρθροπλαστική του γόνατος;

Η προετοιμασία για την πραγματοποίηση της επέμβασης περιλαμβάνει βελτίωσης της γενικής φυσικής κατάστασης και της υγείας του ασθενή. Είναι χρήσιμο να βελτιωθεί η κινητικότητα και η μυική ισχύς του ασθενή προ της επέμβασης προκειμένου να βελτιωθεί η μετεγχειρητική αποκατάσταση. Προ της επέμβασης ο ασθενής εξετάζεται από παθολόγο, καρδιολόγο και αναισθησιολόγο και πραγματοποιούνται όλες οι αναγκαίες εξετάσεις αίματος και ούρων προκειμένου να προετοιμαστεί ο ασθενής για την επέμβαση σωματικά και ψυχολογικά.
Συχνά είναι αναγκαία η διακοπή ορισμένων φαρμάκων προ της επέμβασης όπως είναι τα αντιπηκτικά (ασπιρίνη, Sintrom, Plavix), τα αντιφλεγμονώδη και τα κυτταροστατικά φάρμακα.

Είναι αναγκαία η μετάγγιση αίματος κατά την επέμβαση;

Συνήθως, στους περισσότερους ασθενείς, δεν είναι αναγκαία η μετάγγιση αίματος λόγω των σύγχρονων ατραυματικών χειρουργικών τεχνικών και των μεθόδων μείωσης της διεγχειρητικής αιμορραγίας. Πάντα όμως ζητείται η κατάθεση 1-2 φιαλών αίματος για λόγους ασφαλείας.
Προεγχειρητικά είναι δυνατό να αυξηθεί η αιμοσφαιρίνη του αίματος με την χορήγηση ερυθροποιητίνης, μίας ορμόνης που αυξάνει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων. Χορηγείται υποδόρια για 3 εβδομάδες προ της επέμβασης μαζί με σίδηρο. Ορισμένοι ασθενείς είναι δυνατό να χορηγήσουν αυτόλογο αίμα μεταξύ 42 και 7 ημερών προ της επέμβασης. Το αίμα αυτό φυλάσσεται και χορηγείται εάν καταστεί αναγκαίο.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης χρησιμοποιείται συσκευή διεγχειρητικής αυτομετάγγισης κατά την οποία το αίμα που συλλέγεται από το χειρουργικό πεδίο διηθείται και επαναχορηγείται. Σε πολλούς ασθενείς χορηγείται διεγχειρητικά τρανσεξαμικό οξύ, μία ουσία που μειώνει την αιμορραγία. Μετεγχειρητικά, το αίμα που συλλέγεται από την παροχέτευση του τραύματος για 4-6 χορηγείται και πάλι.

Τι είδους αναισθησία εφαρμόζεται κατά την επέμβαση;

Συνήθως χρησιμοποιείται η επισκληρίδια αναισθησία και αναλγησία. Ο αναισθησιολόγος τοποθετεί υπό τοπική αναισθησία και ανώδυνα έναν λεπτό καθετήρα εντός του επισκληρίδιου χώρου που βρίσκεται μακριά από τα νεύρα της
μέσης. Δια του καθετήρα αυτού χορηγείται τοπικό αναισθητικό με το οποίο αναισθητοποιούνται τα κάτω άκρα. Ο καθετήρας αυτός συνδέεται με αντλία συνεχούς έγχυσης μικρής ποσότητας αναισθητικού καθ’όλη τη μετεγχειρητική περίοδο επιτυγχάνοντας άριστη αναλγησία. Κατά την διάρκεια της επέμβασης χορηγείται μέθη έτσι ώστε ο ασθενής να κοιμάται και να μην ακούει τους ενοχλητικούς θορύβους του χειρουργείου.

Με ποιό τρόπο πραγματοποιείται  η αρθροπλαστική του γόνατος;

Κατά την επέμβαση πραγματοποιείται χειρουργική τομή στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος και αποκαλύπτονται οι αρθρικές επιφάνειες του μηριαίου και της κνήμης. Αφαιρούνται οι φθαρμένοι μηνίσκοι και όπως και τμήμα της επιφάνειας των οστών πάχους 7-10 mm. Ακολουθεί η τοποθέτηση προσωρινών δοκιμαστικών προθέσεων και ελέγχεται η σταθερότητα του γόνατος και το εύρος κίνησης. Τέλος, τα δοκιμαστικά υλικά αφαιρούνται και τοποθετείται η οριστική πρόθεση. Το τραύμα συρράπτεται και ο ασθενής μεταφέρεται στην ανάνηψη. Η διάρκεια της επέμβασης κυμαίνεται μεταξύ 60 και 90 λεπτών.

Σε επιλεγμέένους ασθενείς με σημαντικές παραμορφώσεις είναι δυνατή η υποβοήθηση της επέμβασης με την χρήση ειδικής συσκευής με την οποία καθορίζεται με μεγαλύτερη ακρίβεια η αφαίρεση του οστού.

Τι συμβαίνει μετά την επέμβαση;

Ο ασθενής παραμένει στην ανάνηψη για 1 περίπου ώρα. Η κινητοποίηση στο κρεβάτι αρχίζει το απόγευμα της ημέρας του χειρουργείου ενώ την επομένη είναι αναγκαία η βάδιση με την επίβλεψη των φυσικοθεραπευτών. Η χορήγηση αντιβιωτικών διαρκεία 48 ώρες διάστημα για το οποίο είναι αναγκαία και η παρουσία ουροκαθετήρα. Η διάρκει παραμονής στο νοσοκομείο είναι 3-4 ημέρες. Η χρήση βακτηριών είναι αναγκαία για διάστημα 4 εβδομάδων μετά την επέμβαση.
Εντός του νοσοκομείου και σε ορισμένες περιπτώσεις και εκτός χρησιμοποιούνται συσκευές συνεχούς παθητικής κινησιοθεραπείας (continuous passive motion, CPM). Το κάτω άκρο τοποθετείται στη συσκευή και κάμπτεται συνεχώς παθητικά στα προκαθορισμένα όρια χωρίς να κουράζεται ο ασθενής.

Τι χρειάζεται να φέρω μαζί μου στο νοσοκομείο;

Βακτηρίες αγκώνα ή ένα Πι, πυτζάμες ή νυχτικό, κλειστά παπούτσια χωρίς τακούνι με καλή αντιολισθητική σόλα, ανυψωτικό λεκάνης και είδη προσωπικής υγιεινής.

Είναι επώδυνη η επέμβαση;

Με την χρήση της επισκληρίδιας αναλγησίας η επέμβαση είναι σχεδόν ανώδυνη.

Τι φάρμακα χορηγούνται μετεγχειρητικά;

Μετά την έξοδο από το νοσοκομείο είναι αναγκαία η λήψη αντιπηκτικών με την μορφή ενέσεων ή καλύτερα χαπιών για διάστημα 3 εβδομάδων.

Πότε αφαιρούνται τα ράμματα;

Τα ράμματα αφαιρούνται στο σπίτι ή στο νοσοκομείο 2-3 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Συνήθως τοποθετούνται μεταλλικά ράμματα όπως είναι και στα συρραπτικά του χεριού, τα οποία αφαιρούνται με ειδικό εργαλείο.

Είναι αναγκαία η φυσικοθεραπεία στο σπίτι;

Η φυσικοθεραπεία στο σπίτι για διάστημα 4 εβδομάδων είναι αναγκαία προκειμένου να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα του ασθενή σχετικά σύντομα.

Τι είναι η ελάχιστα παρεμβατική αρθροπλαστική του γόνατος (Minimally Invasive Total Hip Replacement)

Είναι μία χειρουργική τεχνική με την οποία η επέμβαση πραγματοποιείται με την χρήση μικρότερων τομών του δέρματος. Εκτός από αυτό δεν υπάρχει καμία άλλη διαφορά από τη συνήθη αρθροπλαστική. Το μικρότερο χειρουργικό τραύμα διευκολύνει την ανάρρωση του ασθενή άμεσα μετεγχειρητικά. Μετά όμως τον πρώτο μήνα από την επέμβαση δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των διαφόρων χειρουργικών τεχνικών. Οι ελάχιστα παρεμβατικές τεχνικές θα πρέπει να πραγματοποιούνται από εξειδικευμένους χειρουργούς γιατί αλλιώς παρουσιάζουν σημαντική πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών. Συνήθως επιλέγονται ασθενείς μικρότερης ηλικίας, λεπτοί, υγιείς με ισχυρό κίνητρο για ταχεία αποθεραπεία. Τα πλεονεκτήματα αυτής της τεχνικής είναι βραχυπρόθεσμα και περιλαμβάνουν τον μικρότερο πόνο, τις κοσμητικές τομές, τη μικρότερη βλάβη υγιών ιστών και ίσως την ταχύτερη αποκατάσταση. Μακροπρόθεσμα δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των διαφόρων τεχνικών.

Πόσο χρόνο μετά την αρθροπλαστική θα μπορώ να περπατάω ανεξάρτητα;

Ο χρόνος ανεξάρτητης βάδισης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και ποικίλει σημαντικά. Αναμένεται η πλειονότητα των ασθενών να βαδίζει ανεξάρτητα 4-6 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Ορισμένοι ασθενείς, ιδίως οι γεροντότεροι, είναι δυνατό να έχουν ανάγκη χρήση μπαστουνιού για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Πότε επιτρέπεται η οδήγηση;

Συνίσταται η αποφυγή της οδήγησης για διάστημα 4-6 εβδομάδων και μέχρι να επανέλθει ο έλεγχος των κινήσεων των κάτω άκρων. Η ακριβής χρονική στιγμή καθορίζεται από τον χειρουργό.

Είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί αρθροπλαστική και στα δύο γόνατα ταυτόχρονα;

Αμφοτερόπλευρη αρθροπλαστική είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί αλλά αποφεύγεται στα γόνατα σε αντίθεση με τα ισχία λόγω αυξημένης πιθανότητας επιπλοκών. Η βαρύτητα βέβαια της αποκατάστασης και η χειρουργική επιβάρυνση είναι σημαντικά μεγαλύτερη. Συνήθως προτιμάται η πραγματοποίηση των επεμβάσεων διαδοχικά με την παρεμβολή διαστήματος 3-6 μηνών.

Εάν πραγματοποιηθεί αρθροπλαστική στο ένα γόνατο αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί και στο άλλο γόνατο;

Συχνά η προσβολή από την αρθρίτιδα είναι ετερόπλευρη, περιοριζόμενη μόνο στο ένα γόνατο ή ισχίο. Με την διόρθωση του ενός προβλήματος όμως καθυστερεί η αρθροπλαστική στην άλλη πλευρά του σώματος.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και οι επιπλοκές της αρθροπλαστικής του γόνατος;

Όπως και σε κάθε άλλη επέμβαση μετά την αρθροπλαστική του γόνατος είναι δυνατό να εμφανιστούν οι παρακάτω επιπλοκές: φλεβική θρόμβωση, φλεγμονή, δυσκαμψία, χαλάρωση.

Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται η φλεβική θρόμβωση;

Φλεβική θρόμβωση είναι δυνατό να παρουσιαστεί μετά από κάθε επέμβαση αλλά ιδίως στο ισχίο, στο γόνατο ή στη λεκάνη. Κατά τη θρόμβωση πήζει το αίμα εντός μίας μεγάλης φλέβας με αποτέλεσμα την διακοπή της επαναφοράς του αίματος στην καρδιά. Εάν ένα κομμάτι θρόμβου αποκολληθεί είναι δυνατό να μεταφερθεί στα μεγάλα αγγεία του πνεύμονα και να τα αποφράξει, κατάσταση που αποκαλείται πνευμονική εμβολή.
Τα συμπτώματα της πνευμονικής εμβολής είναι η θερμότητα, το οίδημα, το άλγος και ο πυρετός. Συνήθως διογκώνεται η γαστροκνημία ή ο μηρός.

Για την πρόληψη της θρόμβωσης είναι αναγκαία η ταχεία κινητοποίηση του ασθενή, η χρήση αντιθρομβωτικών καλτσών, η εφαρμογή συσκευών που διευκολύνουν την κυκλοφορία του αίματος και τέλος η λήψη αντιθρομωτικών φαρμάκων με την μορφή των ενέσεων ή των χαπιών.

Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται η φλεγμονή;

Η φλεγμονή συνίσταται σε παρουσία μικροβίων στο τραύμα. Η συχνότητα της φλεγμονής είναι μικρότερη του 1%. Είναι δυνατό να είναι επιφανειακή ή εν τω βάθει. Η επιφανειακή φλεγμονή αντιμετωπίζεται εύκολα με αντιβιωτικά ενώ η εν τω βάθει έχει ανάγκη ενδοφλέβιας αντιβίωσης και νέας χειρουργικής επέμβασης που μπορεί να περιλαμβάνει αφαίρεση των υλικών και επανατοποθέτησή τους μετά από 2-3 μήνες.
Η φλεγμονή είναι επίσης δυνατό να εμφανιστεί σύντομα μετά την επέμβαση ή να εμφανιστεί χρόνια αργότερα. Για την πρόληψη της επέμβασης χορηγούνται αντιβιωτικά προεγχειρητικά και αντιμετωπίζονται όλες οι πιθανές εστίες μικροβίων στο σώμα όπως στα δόντια ή στο ουροποιητικό.

Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται η δυσκαμψία του γόνατος;

Η δυσκαμψία οφείλεται είτε σε ανεπαρκή τοποθέτηση των υλικών είτε σε μία επιπλοκή που αποκαλείται αρθροίνωση κατά την οποία μετά την επέμβαση όλοι οι σύνδεσμοι του γόνατος ρικνώνονται σημαντικά παρεμποδίζοντας την κάμψη του γόνατος. Η επιπλοκή αυτή αντιμετωπίζεται με εντατική φυσικοθεραπεία ή χειρισμό κινητοποίησης της άρθρωσης μετά από δύο μήνες εάν η κάμψη δεν υπερβαίνει τις 90ο. Σπανιότερα είναι αναγκαία η αναθεώρηση της επέμβασης και η επανατοποθέτηση των υλικών.

Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται η χαλάρωση της αρθροπλαστικής;

Η χαλάρωση της αρθροπλαστικής συνίσταται σε αποκόλληση των υλικών που έχουν τοποθετηθεί είτε από το οστό είτε μεταξύ τους. Ο ασθενής παρουσιάζει πόνο που δεν υπήρχε πριν και περιορισμό της λειτουργικότητάς του. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με αναθεώρηση της επέμβασης.