Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το σύνδρομο του απιοειδή

Τι είναι το σύνδρομο του απιοειδή ;

Το σύνδρομο του απιοειδή είναι ένα σχετικά σπάνιο αίτιο το οποίο προκαλεί πόνο στους  γλουτούς και ισχιαλγία. Ο απιοειδής είναι ένα μυς ο οποίος βρίσκεται βαθιά στην περιοχή των γλουτών και ξεκινά από το ιερό οστό και καταλήγει στο μηριαίο οστό ( εικόνα 1 ).
Ο απιοειδής είναι υπεύθυνος για την σταθεροποίηση της άρθρωσης του ισχίου καθώς επίσης δημιουργεί και την κίνηση της στροφής.

 Το ισχιακό νεύρο περνά κάτω ή πιο σπάνια μέσα από τον απιοειδή ( εικόνα 2 ). Εξαιτίας αυτού του ανατομικού χαρακτηριστικού το ισχιακό νεύρο μπορεί να πιεστεί σε περίπτωση σπασμού του απιοειδή μυ. Όταν συμβαίνει αυτό τότε  έχουμε το σύνδρομο του απιοειδή.

 Αίτια του συνδρόμου του απιοειδή

Το σύνδρομο οφείλεται αποκλειστικά στην δυσλειτουργία του απιοειδή ο οποίος βρίσκεται σε σύσπαση. Αυτό συμβαίνει είτε λόγο τραυματισμού του είτε λόγω υπέρχρησης του μυ ( επαναλαμβανόμενες φορτίσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα). Το σύνδρομο του απιοειδή είναι πιο συχνό σε αθλήματα τα οποία απαιτούν επαναλαμβανόμενες συσπάσεις του μυ.

Αυτά τα αθλήματα είναι τα άλματα , το βαθύ κάθισμα ( άρση βαρών ) , οι ταχύτητες και το τρέξιμο ( ειδικά όταν γίνεται συχνά αλλαγή κατεύθυνσης).

Συμπτώματα του συνδρόμου του απιοειδή

Οι ασθενείς με σύνδρομο απιοειδή αισθάνονται πόνο βαθιά στην περιοχή των γλουτών. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στη μέση , τον μηρό , την γάμπα και το πόδι. Τα συμπτώματα αυξάνονται όταν ο απιοειδής βρίσκεται σε διάσταση ( π.χ. όταν το γόνατο πλησιάζει τον αντίθετο ώμο) και όταν συσπάται δυνατά ( π.χ. σε τρέξιμο όπου απαιτείται αλλαγή κατεύθυνσης). Άλλες δραστηριότητες οι οποίες αυξάνουν τα συμπτώματα είναι η καθιστή θέση, το ανέβασμα της σκάλας και το βαθύ κάθισμα.

Διάγνωση του σύνδρομου του απιοειδή

Η υποκειμενική ( λήψη ιστορικού ) και η αντικειμενική ( κλινική εξέταση ) αξιολόγηση είναι για να οδηγήσουν τον φυσικοθεραπευτή στη διάγνωση του συνδρόμου του απιοειδή.

Θεραπεία του συνδρόμου του απιοειδή


Οι περισσότεροι ασθενείς με σύνδρομο του απιοειδή θεραπεύονται με την κατάλληλη φυσικοθεραπεία. Αυτό κυρίως επιτυγχάνεται με ειδικές τεχνικές μάλαξης και διατάσεις του απιοειδή. Ο βαθμός επιτυχίας τη θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την συνεργασία του ασθενή με τον φυσικοθεραπευτή. Πολύ βασικό είναι η αποφυγή των δραστηριοτήτων που αυξάνουν τα συμπτώματα. Αυτό βοηθάει τον οργανισμό να επουλώσει τους τραυματισμένους ιστούς. Ένα πρόγραμμα βελτίωσης της ελαστικότητας και της δύναμης του απιοειδή είναι απαραίτητο για την θεραπεία του συνδρόμου αλλά και για την πρόληψη του. Όσο πιο λειτουργικός είναι ο απιοειδής τόσο πιο ελεύθερος κινείται το ισχιακό νεύρο και δεν προκαλούνται συμπτώματα.

Πρόγνωση του συνδρόμου του απιοειδή

Με την κατάλληλη θεραπεία οι ασθενείς με σύνδρομο απιοειδή συνήθως αναρρώνουν μέσα σε μέρες ή εβδομάδες. Σε χρόνια περιστατικά η ανάρρωση διαρκεί αρκετά περισσότερο.

Παράγοντες ανάπτυξης του συνδρόμου του απιοειδή

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες ανάπτυξης του συνδρόμου του απιοειδή μερικοί από αυτούς είναι :


Όλοι οι παραπάνω παράγοντες πρέπει να αξιολογηθούν και να  διορθωθούν από τον φυσικοθεραπευτή για πλήρη αντιμετώπιση του συνδρόμου.

Φυσικοθεραπεία για το σύνδρομο του απιοειδή

Η φυσικοθεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για το σύνδρομο του απιοειδή  όχι μόνο για την αντιμετώπιση του αλλά και για την πρόληψη του. Ή φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει :

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κάκωση έσω πλαγίου συνδέσμου - Σύνδρομο Pellegrini-Stieda

Γενικά Οι πλάγιοι σύνδεσμοι όπως μαρτυρά και το όνομά τους βρίσκονται στα πλάγια του γόνατος και είναι επιμήκεις ελαστικές δομές που «συνδέουν» το μηρό με την κνήμη. Υπάρχουν δύο πλάγιοι σύνδεσμοι, ένας έξω κι ένας έσω, ανάλογα με τη θέση τους. Χρησιμεύουν αποτρέποντας την πλάγια ολίσθηση του γόνατος προς τα μέσα ή προς τα έξω.   Αίτια – διάγνωση: Οι τραυματισμοί των πλαγίων συνδέσμων του γόνατος είναι πολύ συχνοί σε αθλητές ιδιαίτερα ομαδικών σπορ επαφής. Η άμεση πλήξη είναι το πιο συχνό αίτιο και ακολουθεί το υπερβολικό stress πάνω στο σύνδεσμο. Αυτόματες ρήξεις μπορεί να συμβούν σε ρευματολογικές παθήσεις, από χρόνια χρήση φαρμακευτικών ουσιών όπως χημειοθεραπείες ή χρόνια λήψη κορτικοστεροειδών και ορμονών. Η κλινική εξέταση είναι συνήθως αρκετή για τη διάγνωση. Επικουρικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακτινολογικός έλεγχος με προσθιοπίσθια λήψη (face) με την άρθρωση σε stress γι’ αξιολόγηση του εύρους διάνοιξης του μεσάρθριου διαστήματος, υπερηχογραφικός έλεγχος αλλά και διενέργεια...

Οσφυαλγία

Από el.wikipedia.org Η Κήλη δίσκου οσφύος (Lumbar Disk Herniation) είναι μια συχνότατη νόσος της σπονδυλικής στήλης (εν προκειμένω στήν οσφυϊκή μοίρα ), οφειλόμενη σε συγκεκριμένη βλάβη μεσοσπονδύλιου δίσκου , η οποία προκαλεί Οσφυαλγία (πόνο στη μέση ), Ισχιαλγία (πόνο στα κάτω άκρα) αλλά και άλλα συνοδά συμπτώματα [1] . Πέραν της Κήλης δίσκου οσφύος, υφίστανται η Κήλη δίσκου αυχένος (Cervical Disk Herniation) και η Κήλη δίσκου θώρακος (Thoracic Disk Herniation) δηλαδή της Θωρακικής μοίρας σπονδυλικής στήλης (βλέπε σχετικά λήματα). Το όνομα Δίσκος (Disc) είναι αρχαίο ελληνικό και εννοεί την λαξευμένη πέτρα του αγωνίσματος της δισκοβολίας, κατ επέκτασιν δέ και τα σκεύη κουζίνας με ανάλογο σχήμα. Εχει συμφωνηθεί στην ορθοπεδική κοινότητα διεθνώς, ο όρος Δίσκος , όταν αφορά τον μεσοσπονδύλιο δίσκο, να γράφεται στα αγγλικά ως disk , και γιά τους άλλους δίσκους, μουσικής, φαγητού, ιπτάμενο δίσκο, κλπ, ως disc . Η συμφωνία αυτή τηρείται εν μέρει στη βιβλιογραφία (Medline, Medsc...

Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη ή κύστεις του baker.

Ένας στους πέντε ανθρώπους ταλαιπωρούνται στις μέρες μας από πόνο στο ένα ή και στα δύο γόνατα. Οι αιτίες είναι πολλές και γι’ αυτό κρίνεται αναγκαία η ακριβής διάγνωση ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία. Μία από τις αιτίες είναι οι ιγνυακές κύστεις, που είναι επίσης γνωστές ως κύστεις Baker, δεν είναι σπάνιες και δεν θα πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής του κλινικού ιατρού λόγω της πιθανότητας ρήξης. Η Ιγνυακή κύστη πήρε το όνομά της από τον BAKER το 1877 όπου την περιέγραψε σαν μια ευμεγέθη ιγνυακή κύστη που δημιουργείτε από παγίδευση υγρού μέσα σε ένα ορογόνο θύλακο (bursa), σχηματιζόμενη από τον ημιυμενώδη τένοντα. Παρατήρησε επίσης επικοινωνία της κύστης με την άρθρωση με υγρό το οποίο διαφεύγει μέσα στο ορογόνο θύλακο, αλλά δεν μπορεί να επιστρέψει στην άρθρωση με ανάδρομη πορεία. Από τότε (Wilson1938, Taylor & Rana 1973, Lindgren 1977), πολλοί περιέγραψαν την παθογένεια της ιγνυακής κύστης. Η κύστη Baker είναι μια κύστη η οποία υπάρχει στο οπίσ...