Τι είναι το σύνδρομο Sjogren; Το σύνδρομο Sjogren (στα ελληνικά προφέρεται «Σγιόγκρεν») πήρε το όνομά του από τον Henrik Sjogren, ένα Σουηδό οφθαλμίατρο, που το περιέγραψε πρώτος το 1933. Είναι μία αυτοάνοση πάθηση στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού δε λειτουργεί φυσιολογικά. Τα περισσότερο συνηθισμένα συμπτώματα είναι τα στεγνά μάτια (ο ιατρικός όρος είναι «ξηροφθαλμία») ή το στεγνό στόμα (ο ιατρικός όρος είναι «ξηροστομία») ή ορισμένες φορές και τα δύο μαζί, καθώς και το αίσθημα κόπωσης και πόνων. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτό το σύνδρομο, τα περισσότερα άτομα μπορεί να θεραπευτούν σχετικά εύκολα. Ορισμένα άτομα έχουν κάποια άλλα περισσότερο σοβαρά συμπτώματα, τα οποία επίσης θεραπεύονται και περιγράφονται αργότερα σ’ αυτό το κείμενο. Υπάρχουν δύο μορφές του συνδρόμου Sjogren. Το δευτεροπαθές σύνδρομο Sjogren προκαλείται από κάποια ρευματική πάθηση, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Το πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren δεν προκαλείται από κάποια υποκε...

Εισαγωγή Τα εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν τη σημαντικότερη αιτία αναπηρίας στους ενήλικες και μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως. Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο συμβαίνουν 30 έως 35 χιλιάδες πρωτοεμφανιζόμενα εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ το σύνολο των εισαγωγών στα νοσοκομεία ξεπερνά τις 40 χιλιάδες ετησίως. Προκαλούν σοβαρές σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές αλλά και οικονομικές επιπτώσεις όχι μόνο στους επιζώντες ασθενείς, αλλά και στις οικογένειές τους. Τα εγκεφαλικά επεισόδια διακρίνονται σε ισχαιμικά , που είναι πιο συχνά και αποτελούν το 85% του συνόλου των εγκεφαλικών και σε αιμορραγικά (15%). Τι είναι ένα ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΙΑΕΕ); Η λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων απαιτεί συνεχή παροχή οξυγόνου και γλυκόζης μέσω της κυκλοφορία του αίματος. Ένα ΙΑΕΕ, συμβαίνει όταν η παροχή αίματος σε τμήμα του εγκεφάλου διακόπτεται, με αποτέλεσ...

Οι όζοι του Schmorl αποτελούν καταδύσεις του μεσοσπονδυλίου δίσκου μέσα στα σώματα των σπονδύλων μέσω της τελικής σπονδυλικής πλάκας. Είναι συχνότεροι σε εφήβους ηλικίας 14-18 ετών, ιδιαίτερα αθλητικά δραστήριους. Παρατηρούνται στη θωρακική και οσφυική μοίρα της ΣΣ (Begg AC, 1954; Schmorl G, 1971; Hilton RC et al, 1976; Vernon Roberts B and Pirie CJ, 1977) και σπάνια στην ΑΜΣΣ (Lipson SJ et al, 1985). Μπορεί να προκαλέσουν οσφυαλγία, αλλά συνήθως, εκτός από δυσκαμψία της κατώτερης ΟΜΣΣ, διαδράμουν ασυμπτωματικά, αν και μπορεί να προδιαθέσουν σε πρώιμες εκφυλιστικές αλλοιώσεις του μεσοσπονδυλίου δίσκου. Ο πόνος γενικά εντοπίζεται στην περιοχή της ΘΟΜΣΣ και ανακουφίζεται με την ανάπαυση και τους χειρισμούς της σπονδυλικής στήλης. Είναι αρκετά έντονος, ώστε παρεμποδίζει τις αθλητικές δραστηριότητες. Κλινικά παρατηρείται ευαισθησία στην πάσχουσα περιοχή, έντονος σπασμός των παρασπονδυλικών μυών, επιπέδωση της φυσιολογικής οσφυϊκής λόρδωσης και σημαντικός περιορισμός τ...