Ενδοσπονδυλική δισκοκήλη (όζοι του Schmorl)

Οι όζοι του Schmorl αποτελούν καταδύσεις του μεσοσπονδυλίου δίσκου μέσα στα σώματα των σπονδύλων μέσω της τελικής σπονδυλικής πλάκας. Είναι συχνότεροι σε εφήβους ηλικίας 14-18 ετών, ιδιαίτερα αθλητικά δραστήριους. Παρατηρούνται στη θωρακική και οσφυική μοίρα της ΣΣ (Begg AC, 1954; Schmorl G, 1971; Hilton RC et al, 1976; Vernon Roberts B and Pirie CJ, 1977) και σπάνια στην ΑΜΣΣ (Lipson SJ et al, 1985).

Μπορεί να προκαλέσουν οσφυαλγία, αλλά συνήθως, εκτός από δυσκαμψία της κατώτερης ΟΜΣΣ, διαδράμουν ασυμπτωματικά, αν και μπορεί να προδιαθέσουν σε πρώιμες εκφυλιστικές αλλοιώσεις του μεσοσπονδυλίου δίσκου. Ο πόνος γενικά εντοπίζεται στην περιοχή της ΘΟΜΣΣ και ανακουφίζεται με την ανάπαυση και τους χειρισμούς της σπονδυλικής στήλης. Είναι αρκετά έντονος, ώστε παρεμποδίζει τις αθλητικές δραστηριότητες.

Κλινικά παρατηρείται ευαισθησία στην πάσχουσα περιοχή, έντονος σπασμός των παρασπονδυλικών μυών, επιπέδωση της φυσιολογικής οσφυϊκής λόρδωσης και σημαντικός περιορισμός της πρόσθιας κάμψης της ΣΣ.

ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ : Πρόσθια γωνίωση 2 γειτονικών σπονδυλικών σωμάτων, όζοι του Schmorl, στένωση του μεσοσπονδυλίου διαστήματος, κατάτμηση του επιφυσιακού δακτυλίου, σκλήρυνση των γειτονικών σπονδυλικών ορίων